Inleiding

Als Evangelische Kerk Bourgoyen geloven wij dat wanneer iemand een christen geworden is en dus de keuze heeft gemaakt om Jezus te volgen, dat deze persoon dan hoort gedoopt te worden; de Bijbel is daar duidelijk over. Helaas bestaat er veel verschil van mening over hoe en wanneer iemand gedoopt moet worden. Er staat wel in de Bijbel dat er maar één geloof en één doop is,[1] maar in de praktijk lopen de meningen over de doop vrij sterk uiteen. Hieronder willen we dan ook weergeven wat wij geloven en onderwijzen.

Moet je gedoopt zijn om behouden te zijn?

Als Evangelische Kerk Bourgoyen geloven wij NIET dat je gedoopt moet zijn om behouden te zijn. De enige voorwaarden tot behoud zijn:

  • Geloof in Christus.[2] We worden niet behouden omdat we ons hebben laten dopen; maar we worden behouden omdat Christus voor onze zonden is gestorven en omdat we dit met geloof hebben aanvaard.[3]
  • De Heilige Geest hebben ontvangen.[4]
  • Gehoorzaamheid aan Christus.[5]

Eigenlijk is de enige echte voorwaarde om behouden te zijn dat je oprecht gelooft in wat Christus voor je gedaan heeft. En wanneer je dit gelooft en de keuze maakt om je af te keren van een leven in zonde en voortaan te leven zoals God het wil; dan ontvang je de Heilige Geest en ben je behouden.

De doop is dus geen voorwaarde om behouden te zijn. Er kunnen immers situaties zijn waar iemand die tot bekering komt niet in staat is om zich te laten dopen. Een voorbeeld hiervan is de moordenaar aan het kruis.[6] Hij was verhinderd om zich te laten dopen. We worden dus geen kind van God door ons te laten dopen; maar we laten ons dopen omdat we een Kind van God geworden zijn.

De doop als daad van gehoorzaamheid

In Mt.28:19 staat “Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen”

In dit vers lezen we hoe Jezus Zijn discipelen de opdracht gaf om mensen te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Je laten dopen doe je in de eerste plaats omdat Christus dit zo gewild heeft. Iemand die tot geloof gekomen is, zal het verlangen hebben om de Heer Jezus te gehoorzamen en zal daarom ook het verlangen hebben om zich te laten dopen. Deze gehoorzaamheid zien we dan ook voortdurend in het boek Handelingen terugkomen.[7] Door de doop laat men zien dat men bij Jezus hoort. Iemand die dus weigert om zich te laten dopen, die weigert om te getuigen dat hij bij Jezus hoort en is hiermee ongehoorzaam aan Christus.

De doop als publiek getuigenis

Voor de gemeente is het belangrijk om te weten of iemand een christen is of niet. Dit is van belang met het oog op:

  • Deelname aan het avondmaal
  • Opnemen van verantwoordelijkheden (diaken, oudste, predikant, …)

Hoe kan de gemeente weten of iemand wedergeboren is? Er zijn twee zaken die de gemeente helpen om toch ergens een aanwijzing te hebben dat iemand de Heer Jezus wil volgen. Die twee aanwijzingen zijn:

  • De gehoorzaamheid aan Jezus in het leven van elke dag.[8] Iemand die leeft als een ongelovige is waarschijnlijk ook een ongelovige.
  • De waterdoop. Iemand die een oprechte gelovige is, zal de Heer Jezus willen gehoorzamen én zich dus ook laten dopen. Wanneer iemand weigert zich te laten dopen, dan heeft de gemeente goede redenen om te twijfelen aan diens bekering.

Zich laten dopen is dus niet alleen maar een daad van gehoorzaamheid aan Christus, maar het is ook een belijdenis. Een belijdenis waarmee je verkondigt dat je bij Jezus hoort. Allen die zich laten dopen, geven daarmee te kennen een discipel van Jezus Christus te zijn.  Als je je laat dopen, belijd je openlijk Christus als Heer te aanvaarden, Hem te willen volgen en voor Hem te willen leven.

De doop laat zien dat je met Christus begraven bent

In Rm.6:1-14 wordt de doop voorgesteld als een begrafenis. Paulus zegt in deze verzen dat onze oude mens met Christus gekruisigd, gestorven en begraven is. Met die ‘oude mens’ bedoelt Paulus de mens die leefde in de zonde. Ongelovigen ‘leven’ in zonde, gelovigen kunnen in zonde ‘vallen’.

Wanneer je tot bekering komt, dan schenkt God je de Heilige Geest. De Bijbel zegt dat je dan opnieuw geboren ben, en dat je een nieuwe schepping bent. Sinds dat moment bestaat de oude ongelovige mens die je ervoor was en die in zonde leefde en die alleen maar voor zichzelf leefde niet meer. Die oude mens is met Christus gekruisigd, gestorven en begraven. Maar er is gelukkig een nieuwe mens voor in de plaats gekomen; een mens die leeft voor Jezus. En deze vernieuwing wordt uitgebeeld in de doop.

In de doop belijd je dat je erkent dat Jezus is gestorven voor je zonden. Je belijdt dat je afscheid genomen hebt van je vroegere leven zonder Hem, en dat je de keuze hebt gemaakt om voortaan te leven zoals God het wil. Je oude leven zonder Jezus behoort definitief tot het verleden; en door je te laten dopen laat je dit aan anderen zien.

Zoals iemand die dood is in een graf gelegd wordt; zo is ook die oude mens (die leefde zonder Jezus) in een watergraf gelegd. De oude mens zonder God is dood en begraven. De doop kun je dus zien als een symbolische begrafenis. Als je terugkijkt op je doop, dan kijk je eigenlijk terug op je sterfdag; het is de dag dat je hebt laten zien dat je definitief afscheid genomen heb van je oude leven zonder Christus. De Bijbel zegt dan ook dat wij ‘met Christus begraven’ zijn.

De doop laat zien dat je zonden zijn afgewassen

Door de doop in water wordt uitgebeeld dat onze zonden zijn afgewassen.[9] In Hd.22:16 lezen we hoe Ananias tot Paulus zei: “Laat je nu dopen en je zonden afwassen”.

Ieder die zich laat dopen, laat daarmee zien dat zijn zonden zijn vergeven. De doop wordt in het NT dan ook voorgesteld als een bad waarin als het ware je zondige leven van je wordt afgespoeld. Titus spreekt over het bad van de wedergeboorte.[10] Het doopwater symboliseert dat we a.h.w. worden schoongewassen van al het vuil van ons vroegere zondige leven. Het water waarin die oude mens begraven wordt, symboliseert de reiniging van zonde, alle zonden worden a.h.w. afgewassen.

De doop laat zien dat God je levend gemaakt heeft

In Efeze 2:4-6 schrijft Paulus dat wij mee levend gemaakt zijn met Christus. Zoals Christus uit de dood of uit het graf is opgestaan, zo staat ook de dopeling weer op uit het (water)graf. Omdat alle mensen van nature zondaars zijn,[11] zijn ook alle mensen (geestelijk) dood voor God. De oorzaak hiervan zijn de overtredingen.[12] In Christus zijn echter al onze overtredingen vergeven en zijn we levend gemaakt in Hem. En zo moeten we onszelf ook beschouwen: als dood voor de zonde maar levend voor God in Christus Jezus.[13] Dat we levend geworden zijn, betekent dat we een nieuwe mens geworden zijn, een nieuwe schepping.[14]

Wanneer moet iemand zich laten dopen?

Hoeveel tijd moet er zitten tussen de bekering en de doop? Soms wordt er wel eens gedacht dat je je pas mag laten dopen als je leven min of meer op orde is; als de mensen heel duidelijk aan je kunnen zien dat je een goede toegewijde christen geworden bent. De Bijbel leert iets anders. De bekering en de doop zijn het startpunt; ze staan aan het begin van het nieuwe leven; ze horen bij elkaar.

Wanneer iemand tot bekering gekomen is en Christus als Verlosser en Heer heeft aanvaard, dient deze zich te laten dopen. Met de doop bevestig je publiekelijk wat er met jouw gebeurd is. Iedere discipel van Jezus -hoe recent ook- hoort eigenlijk gedoopt te zijn; er is geen enkele reden om daar jaren mee te wachten. De Bijbel leert dit ook niet. Maar telkens lezen we dat wanneer mensen tot geloof kwamen, ze eerst werden gedoopt en pas daarna moesten ze leren om te leven zoals Jezus het voor ogen had. [15] Er is dan ook geen enkele reden om na je bekering nog jaren te wachten om je te laten dopen zoals helaas vaak gebeurt.

Als Evangelische Kerk Bourgoyen geloven wij dat het ook nooit de bedoeling geweest is dat baby’s gedoopt zouden worden zoals dat gebeurt in verschillende kerkgenootschappen. Van baby’s en kleine kinderen kan onmogelijk worden gezegd dat zij ervoor kiezen om de Heer Jezus te gehoorzamen. Wij geloven dan ook dat het dopen van baby’s en kleine kinderen volstrekt zinloos is en zonder betekenis of waarde. Nergens in de Bijbel wordt er gesproken over de kinderdoop. Het zou ook niet logisch zijn. Als je weet dat de doop gezien mag worden als een belijdenis dat je gebroken hebt met je vroegere zondige leven om voortaan te gaan leven in gehoorzaamheid aan Jezus Christus. Een baby kan die keuze nog niet maken. Vanaf welke leeftijd iemand wel gedoopt kan worden, hangt af van persoon tot persoon. Waar het om gaat is: heb je het evangelie begrepen? Belijd je dat Christus Verlosser en Heer is?

Dopen door onderdompeling

In de eerste eeuwen van het christendom werden gelovigen enkel en alleen gedoopt door volledige onderdompeling. In vele kerken is dit nog altijd het geval. De doop in het NT gebeurde door onderdompeling. Dit blijkt uit verschillende zaken:

  • Het woordgebruik; het gebruikte Griekse woord ‘baptizo’ betekent onderdompelen.
  • De Bijbelse praktijk; Christus werd gedoopt in de Jordaan en ‘kwam uit het water op’[16]
  • Johannes doopte precies op die plek ‘omdat daar veel water was’ staat te lezen in Jh.3:23. Als er overgieten of besprenkelen bedoeld zou zijn, dan waren enkele druppels water voldoende en heeft dit vers geen enkele zin.
  • De kamerling ‘daalde af in het water’[17]
  • De betekenis van de doop: begraven met Christus. Je kunt niet iemand maar een klein beetje begraven.

Tot slot

Soms gebeurt het wel eens dat mensen die tot bekering komen als baby gedoopt zijn. Dienen deze mensen na hun bekering opnieuw gedoopt te worden? De volgende vragen kunnen gesteld worden:

  • Wat was de inhoud van de doop toen?
  • Had deze doop de betekenis van ‘begraven’ in zich?
  • Was deze doop het antwoord van de dopeling op Gods aanbod van vergeving en genade?
  • Wat was de vorm van de doop? Door onderdompeling?
  • Waarom zouden we het niet doen zoals de Bijbel het voorschrijft?

Het is opmerkelijk dat we in Hd.19:1-5 een voorbeeld terugvinden van mensen die opnieuw werden gedoopt. Deze mensen waren aanvankelijk niet gedoopt in de naam van Jezus of op grond van hun persoonlijk geloof in Jezus Christus als Verlosser. Een fundamentele vraag is of wij ons in onze doop verbonden hebben met de Heer Jezus Christus?

In de Evangelische Kerk Bourgoyen worden enkel mensen gedoopt op grond van hun geloof in Christus. Deze doop gebeurt door volledige onderdompeling en gebeurt in de naam van de Drie-enige God: Vader, Zoon en heilige Geest.[18]

[1] Ef.4:5  [2] Jh.3:15-16, Hd.16:30-31, Rm.10:9,13, Ef.2:8-9  [3] Rm.1:17  [4] Rm.8:9,11  [5] Mt.7:21, Jh.3:36, Hd.5:30-32  [6] Lc.23:43  [7] Hd.2:41; 8:12; 10:47-48; 16:33-34; 18:8; 19:4-5  [8] Mt.7:21, Jh.3:36, Hd.5:30-32  [9] Hd.22:6-16  [10] Tt.3:5  [11] Rm.3:23  [12] Ef.2:5  [13] Rm.6:11  [14] 2Kor.5:17  [15] Lees Hd.2:41; 8:12; 10:47-48; 16:33-34; 18:8; 19:4-5  [16] Mc.1:9-10  [17] Hd.8:36-39  [18] Mt.28:19